ZELF HEB IK NIET ZO VEEL WAAROP IK MIJ KAN BEROEPEN
 

Home

Pastor W. Boerkamp O Carm

 

21-Door het jaar-C

Lukas 13, 22-30

+website-www.bewustchristen.nl-2013--spirituele overweging - w.boerkamp o.carm.- groen




Christenen worden Aanhangers-van-de-Weg genoemd (Hand.9,2)
Ons geloof is geen theorie en geen godsdienstig systeem of –isme.
Het is een concrete manier van leven
en een weg die je concreet gaat in je leven.
Dat zien we aan Jezus, die ons op die levensweg voorgaat tot in de dood.
Hij gaat de ene smalle weg die leidt naar het leven
en niet die andere brede weg die voert naar de dood.
Die keuze is karakteristiek voor het geestelijk leven.
Doe je best om door de nauwe deur binnen te komen, zegt Jezus.
Velen zullen het ook proberen om door die nauwe deur te komen,
maar er niet in slagen binnen te komen.
Je kunt je er wel op beroepen dat je heel wat bent en christen bent
en dat je de bijbelse openbaring in bezit hebt en
s’zondags naar de kerk gaat, maar dat wil nog niet zeggen,
dat Jezus je ook ziet en dat hij weet waar je vandaan komt.
Misschien zijn er wel vele wegen die naar Rome leiden,
maar smal is die ene weg naar Jerusalem, die Jezus metterdaad gaat.
Het is een lastige enge weg die Jezus ons vandaag wijst.
Hij wil ons behoeden voor een al te grote eigendunk,
en voor de valse zelfverzekerdheid van op de goede weg te zitten.
Heb je iets goeds waar je aardse leven op uitloopt
en waarop je je kunt beroepen? Veel kan dat niet zijn.
Zo nauw luistert het ook om goed christelijk te leven.

Recht en gerechtigheid is de nauwe poort naar God.
Er zijn mensen die kunnen heel mooi praten over God en godsdienst,
maar zelf komen ze niet tot daden van recht en gerechtigheid.
Er zijn zelfs mensen die, met een beroep op Jezus en op God,
ondermijnend en misleidend werken in een gemeenschap.
Ze denken zich vaak op alles en nog wat te kunnen beroepen.
Elkaar recht doen en elkaar het leven mogelijk maken
dat is de enigste poort naar het Rijk Gods.
Niet iedereen die God aanroept zal aanzitten in het koninkrijk,
Alleen degene die de wil van God de Vader doet .
Als Jezus ergens een hekel aan heeft,
dan is dat aan schijnheiligheid en zelfgenoegzame mooipraterij.
Dat ligt altijd op de loer bij mij zelf en bij ieder van ons.
Anderen kunnen daar het slachtoffer van worden, maar ook ik zelf.
Het gaat er vandaag om of ik mijzelf
met vertrouwen kan overgeven aan de liefde van God.
Of ik die liefde van God door me heen kan laten gaan
en dat ik intussen werk aan goede en rechtvaardige
verhoudingen van mens tot mens.
Veel meer om mij op te beroepen heb ik niet.
Er zijn momenten dat het nauw luistert.
Soms lopen de dingen in je leven niet zoals je graag zou willen
of er gebeuren soms dingen waar je het spaans benauwd van krijgt.
Maar je wordt er wel wakker van en het zet je wel weer
met de beide benen op de grond en je hebt de kans,
dat je daarna wel meer bewust als christen gaat leven.
Of erger nog: er kan een tijd komen in je leven,
waarin je getroffen wordt door ziekte, door pijn, of zelfs door dood.
Dat geldt niet alleen voor ouderen, maar ook voor jongeren,
die in zulke moeilijke omstandigheden terecht kunnen komen.
Het lijkt dan of je voor een dichte deur staat,
Soms is de weg die je moet gaan heel moeilijk.
Het kan een smalle weg zijn die je moet gaan
of een enge deur waar je door heen moet en soms vind je zelfs een gesloten deur
en vraag je je af hoe je die deur in godsnaam weer open krijgt.
Nou, zegt Jezus van daag, span je in om door die vaak nauwe deur binnen te komen.
en pas op, dat je je zelf niet overschat of jezelf niet beschadigt.
Het heil wordt je niet zo maar in de schoot geworpen.
Het gaat niet allemaal zo vanzelfsprekend en van een leien dakje.

Het heeft ook te maken met bewuste keuzes.
Soms is er zelfs een eigen persoonlijke levenskeuze voor nodig.
Die uit zich dan in een trouwe navolging van de levenswijze van Jezus.
Soms moet ik in mijn leven door een laag en nauw poortje,
om daardoor wakker geschut te worden en opnieuw geboren te worden.
Lijden kan ons ook tot betere mensen maken.
Vergeet niet, zegt de tweede lezing vandaag: (Hebr.12,5-7,11-13)
God tuchtigt soms mensen van wie Hij erg houdt als zijn eigen kind.
Het kortstondig lijden dient om ons te louteren
en om ons leven te verbeteren en om ons op te voeden,
Op lange termijn werpt dat vruchten af
en wordt je omgevormd tot een meer heilig leven.

God en elkaar tot recht laten komen

Dat is de sleutel van de deur waar je doorheen moet.
Doe wat gedaan moet worden, ieder op zijn of haar eigen plaats.
Spant u tot het uiterste in om door die nauwe deur binnen te komen,
en aan te zitten in het rijk Gods en wees er vooral op tijd bij,
nog voordat de deur op slot gaat.
Want breed is de gemakkelijke deur die naar het verderf voert.
Velen zullen het proberen, terwijl het hen niet lukt.
En ze zullen met allerlei mooipraterij aan komen.
In plaats van hen zullen vele anderen
uit allerlei windstreken van deze aarde er wel binnen komen.
En tenslotte we mogen ons troosten met de gedachte,
dat veel meer mensen daar mee bezig zijn dan wij denken.
En velen die wij beschouwen als eersten zullen laatsten zijn
en vele zo genoemde laatsten zullen eersten zijn.(JT)
Bidden wij dat het ons gegund mag zijn een maal definitief
aan tafel te mogen gaan in Gods koninkrijk.