JUBILEJNO SVETO LETO 2000 - KAZALO

klik op afbeelding om te vergroten

BIDDEN IN DIE VERBORGEN MYSTIEKE RUIMTE VAN GOD IN JE ZELF

 

Laat God zelf in jou bidden en ga Hem niet in de weg staan.

Mensen hebben iets met God, wie of wat dan ook.
‘Wij hebben niets met God’, zei de jonge puber. Dat had hij van zijn vader gehoord. Zo kun je er dus over praten en zo komt God ter sprake.’Iets hebben met God’, daar gaat het dus om.
Dan praat je alleen nog maar over god. Iets anders is dat je hardop spreekt vanuit God in jezelf.

Aan het eind van een uitvaartgesprek ben ik gewoon af te sluiten met een gebed. Het verwondert mij telkens, dat het bidden dan een diepere snaar raakt in mensen. Tegelijk kom je dan in een heel andere sfeer van het gesprek. Je komt aan de laag van het gevoel en dan komen ook vaak de eerste tranen. Ook Theresia van Avila zegt dat echt bidden begint met een beweging in het hart.

Je hebt iets met God terwijl je niet weet wie of wat Hij of Zij is. Misschien is het wel zoiets als een aandoening die overigens op een aangename manier over je heen kan komen. Je hebt iets met God als iemand, die jou ter harte gaat en tegelijk heb je zorg om Hem of Haar of om een ‘ik weet niet wie of wat’. Je bent bezorgd om het goddelijke in jouw leven en in deze wereld. Tegelijk weet je natuurlijk heel goed dat je niets kunt doen aan dat Goddelijke, maar het geeft wel een diepe zin aan je leven.

Het is niet iets dat van buiten of van boven komt, maar het is een zinvolheid van binnenuit.

Is God dan een iets of iemand, een persoon of alleen maar een gevoel? (Vgl.JT) Het heeft tegelijk te maken met geheel de menselijke persoon van gevoel, verstand en wil. Het gevoel en het besef iets met God te hebben is iets dat heel kostbaar en kwetsbaar is en waarmee ik heel voorzichtig mee wil om gaan. Bewust worden van God met je verstand volgt op het gevoel dat je hebt en het willen komt volgens mij als derde.

Op een keer was Jezus aan het bidden. ‘Heer, leer ons ook bidden’, zeggen de leerlingen dan tegen Hem. ‘Als je bid zeg dan Onze Vader, die….’.enz. Zo antwoord Jezus. Geen theorie over God en over bidden, maar je moet het gewoon zeggen en doen, net als de eerste monniken hardop in hun cel in de woestijn met een spouwmuur tussen de cellen tegen het geluid. Echt hardop het ‘Onze Vader’ bidden dat verandert mensen en dat werkt door in heel je persoon in al zijn lagen, affectief, inventief en effectief. Op hetzelfde moment dat jij gaat bidden neemt God het roer over en gaat God zelf in jou bidden via Jezus en wordt je net als Jezus in de Drie-Een-Heid van God geplaatst: Vader, Kind en H.Geest.

Bidden brengt je in de geheime mysterieuze ruimte van God in jezelf. Het geeft je het besef dat het leven een gave is en een groot geheim. Je bent er, maar je had er ook niet kunnen zijn. Die affectieve ervaring van dat gevoel is het begin van alle bidden in de mysterieuze ruimte van God in jezelf. Je hebt jezelf niet geschapen, maar mensen worden geboren en dat overkomt je. Daar ga je zelf niet over.

Het enigste wat je bij het bidden kunt doen is God niet in de weg gaan staan of alleen maar praten over God in de zin van: ‘we hebben niets met God’. Je bent zelf wel de enigste die deur van je ziel van binnenuit open kunt zetten naar God in het verborgene. Hij zoekt vanaf mijn geboorte en doopsel net zo sterk naar mij dan dat ik zoek naar God. Hij die is zegt tegen mij:

Adam, waar ben? Wees er! Dag en nacht in gebeden wakend, met het Onze Vader als mantra.