Dan denk ik eerst aan een geestelijke ruimte die je binnentreedt in je ziel.
De mystieke ruimte van het kerkgebouw bestaat ook maar is totaal iets anders.

Het vraagt vooraf wel enige verstilling in je zelf, naar binnen en naar buiten toe.
Deze leidt als vanzelf naar een zekere verbondenheid met alles en iedereen.
En dat laatste kan weer tot verdieping van bewustzijn leiden.(=geestelijke-VVV)
Een soort van "Bewust-Christen-zijn", dat, -als het eenmaal is ingeoefend-
bij nader inzien "onbewust" een soort soort tweede natuur wordt van jezelf.

Die geestelijke ruimte doet een appel op het verlangen naar God in je zelf:
"Zoek Mij eerst in jezelf, en Mij moet je zoeken in je zelf", zegt TvA en TB.
"Schep ruimte voor Hem die ons vestigt en grondt, die het hart vormt van de
wereld, schep ruimte", zoals psalm 24 zegt en zingt in "Psalmschrift" van TBI.

Het gaat op de eerste plaats om die mysterieuze ruimte van het
"Samen-kerk-zijn" ( =van het Griekse woord: kuriake=van de Heer zijn),
"met muren van huid en ramen als ogen", zoals een lied van HO zingt.
"huis dat een levend lichaam wordt, als wij er binnen gaan
om recht voor Het Gelaat van God te staan", als een volk van Koningen,
Priesters en Profeten: dat is de drievoudige roeping van ons Doopsel.

Treed binnen in drie hoofdvormen van die geestelijke, mystieke ruimte:
van het bidden met de kerk, dag en nacht in gebeden wakend, zoals de apostel zegt,
vervolgens in de mystieke ruimte van (IK) ik en jij (JIJ) in onze broederschap en zusterschap,
en als derde in de mystieke ruimte van dienstbaarheid, waarin Jezus zelf telkens schuil gaat.
Zo kan de kerk voortdurend ontwaken vanuit de altijd aanwezige vonk in onze ziel,
die ons ingeschapen is en waaruit de kerk voortdurend geboren wordt,
met name ook vanuit de eucharistieviering als brandpunt van "samen-kerk-zijn".

Kerk gebeurt ook telkens zichtbaar naar buiten vanuit het kleinschalige weefsel van
"drie of vier in mijn naam, daar ben Ik in jullie midden ," zegt de Verrezen Gekruisigde
Jezus, (Mat.18,20) "met liefde als midden", zoals onze Christelijke wapenspreuk luidt.
Dat vraagt om geloof, dat leidt naar hoop en dat voert weer naar liefde en andersom ook.
Altijd gericht op het goede, het ware en het schone en op het algemeen welzijn.
Die mystieke ruimte van de kerk van Christus is dus ok zichtbaar naar buiten